Τα αντιρετροϊκά φάρμακα και η συνδυαστική θεραπεία έχουν περάσει στη συλλογική μνήμη ως “τοξικά”, με δημοσιεύματα να τους δίνουν κατά καιρούς τίτλους που αποσκοπούσαν στο να δημιουργήσουν αίσθηση, όπως “κοκτειλ φαρμάκων”, “χημειοθεραπεία” κλπ. 

 

Οι περιγραφές αυτές έρχονται από την αρχή της πανδημίας του HIV/AIDS, όπου οι παρενέργειες των πρώτων φαρμάκων υπερτερούσαν του θεραπευτικού οφέλους. Δυστυχώς ακόμα και σήμερα είναι πιθανό να βρεις πληροφορίες στο διαδίκτυο ή να ακούσεις άτομα να αναφέρονται στην ART με στιγματιστικούς όρους. 

 

Η τωρινή πραγματικότητα είναι διαφορετική και είναι σημαντικό να χρησιμοποιούμε ορολογία που αντικατροπτρίζει τις τρέχουσες ιατρικές αντιλήψεις, καθώς οι στιγματιστικές και ανακριβείς αναπαραστάσεις του HIV και της ART μπορεί να είναι επιβαρυντικές για την ψυχική σου υγεία. 

 

Με τον όρο “τοξικότητα” αναφερόμαστε στο βαθμό στον οποίο μια ουσία ή ένας παράγοντας μπορεί να βλάψει ένα ζωντανό οργανισμό, συνήθως όταν συναντάται σε ορισμένη ποσότητα ή συγκέντρωση. Είναι ένα μέτρο του πόσο δηλητηριώδες ή επιβλαβές μπορεί να είναι κάτι. Η τοξικότητα μπορεί να ισχύει για διάφορες ουσίες, συμπεριλαμβανομένων των χημικών ουσιών, των φαρμάκων, των ρύπων, αλλά και ορισμένων φυσικών ενώσεων.

 

Για να βάλουμε τα πράγματα σε μια σειρά, κάθε φάρμακο μπορεί να προκαλέσει παρενέργειες και κάθε σώμα θα αντιδράσει διαφορετικά σε κάθε φάρμακο.  Δεν έχουν όλοι παρενέργειες από τα φάρμακά τους και δεν παρουσιάζουν όλοι τις ίδιες παρενέργειες. Στην πραγματικότητα, πολλές από αυτές είναι αρκετά σπάνιες και πολλά οροθετικά άτομα δε βιώνουν καμία παρενέργεια. 

 

Η τοξικότητα των σύγχρονων θεραπειών για τον HIV είναι εξαιρετικά μικρότερη απ’ οτι ήταν κάποτε και οι πιθανές παρενέργειες λιγότερο ανησυχητικές. Έχουμε πια διαθέσιμους τόσους πολλούς θεραπευτικούς  συνδυασμούς που κανένα άτομο δε χρειάζεται να βιώνει παρενέργειες που να δυσκολεύουν την καθημερινότητα του. 

 

Το ανθρώπινο σώμα χρειάζεται λίγο χρόνο προκειμένου να συνηθίσει μια ουσία, ο οποίος στις περισσότερες περιπτώσεις δεν ξεπερνά τη μια εβδομάδα. Αν η λήψη ενός συγκεκριμένου φαρμακευτικού σκευάσματος σου προκαλεί παρενέργειες για πάνω από ένα μήνα τότε χρειάζεται να μιλήσεις με το γιατρό σου για να βρείτε κάτι καταλληλότερο.

 

Οι έρευνες δείχνουν ότι τα οφέλη από την άμεση έναρξη της θεραπείας τόσο βραχυπρόθεσμα, όσο και μακροπρόθεσμα, υπερτερούν των οποιονδήποτε ζητημάτων που σχετίζονται με την τοξικότητα. 

 

Οι άμεσες αντιδράσεις στα φάρμακα μπορεί να ποικίλλουν από ήπιες έως πιο σοβαρές: 

 

  • Πονοκέφαλοι 
  • Περιστασιακή διάρροια 
  • Αργή μείωση της νεφρικής λειτουργίας
  • Μούδιασμα των δακτύλων των χεριών και των ποδιών
  • Ανωμαλίες στην ηπατική λειτουργία 


Τελευταία τροποποίηση: Τρίτη, 23 Ιανουαρίου 2024, 7:23 PM